استاد محمد رضا شجريان

معرفی ردیف های آواز آلبوم شب سكوت كوير

دستگاه : شور محلي

تنظیم، تدوین و آهنگساز: کیهان کلهر                                                  

کیهان کلهر: کمانچه، سه تار

اردوان کامکار: سنتور

بیژن کامکار: دف، دایره

مرتضی احیان: تنبک

بهزاد فروهری: نی

همایون خسروی: ویولن سل

استاد مرحوم حاج قربان سلیمانی: دو تار

استاد علی آبچوری: قوشمه

سال اجرا: 1376              

سال انتشار: 1377

 

 

 

آواز: دو بيتي

كلام : بابا طاهر

  

  

1 تو که نازنده بالا دلربایی              تو که بی سرمه چشمون سرمه سایی

                                   

تو که مشکین دو گیسو در قفایی         به مو گویی که سرگردان چرایی

دشتی بیرجندی

2 بمیرم تا تو چشم تر نبینی              شرار آه پر آذر نبینی

                                   

چنان از آتش عشقت بسوزم  که از مو رنگ خاکستر نبینی

دشتی بیرجندی

3 دلم دردی که دارد با که گوید          گنه خود کرده تاوان از که جوید

                                   

دریغا نیست همدردی موافق  که بر بخت بدم خوش خوش بموید

دشتی بیرجندی

4گل وصلت فراموشم نگردد             وگر خوار از سر گورم بروید

دشتی بیرجندی

                                   

5 سیه بختم که بختم واژگون بی         سیه روزم که روزم تیره ­گون بی

                                   

شدم محنت کش کوی محبت              ز دست دل که یا رب غرق خون بی

دشتی بیرجندی

6 ز عشقت سوختم ای جان کجایی؟                بماندم بی سر و سامان کجایی؟

                                   

نه جان و نه غیر از جان چه چیزی     نه در جان نه برون از جان کجایی؟

درآمد شور محلی

                                                                       

مشخصات عروضی:

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن

بحر: هزج مسدس محذوف

 

تصنيف : بارون

كلام : علي معلم

 

ﺑﺒﺎﺭ ﺍﻱ ﺑﺎﺭﻭﻥ ﺑﺒﺎﺭ، ﺑﺎ ﺩﻟﻢ ﮔﺮﻳﻪ ﻛﻦ ﺧﻮﻥ ﺑﺒﺎﺭ

ﺩﺭ ﺷﺒﻬﺎﻱ ﺗﻴﺮﻩ ﭼﻮﻥ ﺯﻟﻒ ﻳﺎﺭ، ﺑﻬﺮ ﻟﻴﻠﻲ ﭼﻮ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﺑﺒﺎﺭ

ﺩﻻ ﺧﻮﻥ ﺷﻮ ﺧﻮﻥ ﺑﺒﺎﺭ، ﺑﺮ ﻛﻮﻩ ﻭ ﺩﺷﺖ ﻭ ﻫﺎﻣﻮﻥ ﺑﺒﺎﺭ

ﺑﻪ ﺳﺮﺧﻲ ﻟﺒﺎﻱ ﺳﺮﺥ ﻳﺎﺭ، ﺑﻪ ﻳﺎﺩ ﻋﺎﺷﻘﺎﻱ ﺍﻳﻦ ﺩﻳﺎﺭ - ﺑﻪ ﺩﺍﻍ ﻋﺎﺷﻘﺎﻱ ﺑﻲ ﻣﺰﺍﺭ

 ‫ﺑﺒﺎﺭ ﺍﻱ ﺍﺑﺮ ﺑﻬﺎﺭ، ﺑﺎ ﺩﻟﻢ ﺑﻨﻮﺍ ﺯﻟﻒ ﻳﺎﺭ

 ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﻴﺪﺍ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ، ﻣﺎﻩ ﻭ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﻪ ﺷﺒﻬﺎﻱ ﺗﺎﺭ

 

 

 

آواز : دل بريان

غزل : عطار نيشابوري

 

 

1 لعل تو داغی نهاد بر دل بریان من               زلف تو درهم شکست توبه و پیمان من

شور محلی

2، 6 بی تو دل و جان من، سیر شد از جان و دل            جان و دل من تویی، ای دل و ای جان من

شور محلی

4 هر در عشقت که دل داشت نهان از جهان      بر رخ زردم فشاند، اشک در افشان من

شور محلی

5 شد دل بیچاره خون چاره­ی دل هم تو ساز     زان که تو دانی که چیست بر دل بریان من

شور محلی

3، 7 گر تو نگیرم دست، کار من از دست شد   زان که ندارد کران، وادی هجران من

شور محلی

8 هم نظری کن ز لطف تا دل درمانده را         بو که به پایان رسد راه بیابان من

شور محلی

‫ﭼﻮﻥ ﮔﻬﺮ ﺍﺷﮏ ﻣﻦ ﺭﺍﻩ ﻧﻈﺮ ﭼﺴﺖ ﺑﺴﺖ        ﭼﻮﻥ ﻧﮕﺮﺩ ﺩﺭ ﺭﺧﺖ ﺩﻳﺪﺓ ﮔﺮﻳﺎﻥ ﻣﻦ

ﻫﺮ ﺩﺭ ﻋﺸﻘﺖ ﮐﻪ ﺩﻝ ﺩﺍﺷﺖ ﻧﻬﺎﻥ ﺍﺯ ﺟﻬﺎﻥ         ‫ﺑﺮ ﺭﺥ ﺯﺭﺩﻡ ﻓﺸﺎﻧﺪ ﺍﺷﮏ ﺩﺭﺍﻓﺸﺎﻥ ﻣﻦ

‫ﻫﺴﺖ ﺩﻝ ﻋﺎﺷﻘﺖ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻳﮏ ﻧﻈﺮ       ﺗﺎ ﮐﻪ ﺑﺮﺁﻳﺪ ﺯ ﺗﻮ ﺣﺎﺟﺖ ﺩﻭ ﺟﻬﺎﻥ ﻣﻦ

ﺗﻮ ﺩﻝ ﻋﻄﺎﺭ ﺭﺍ ﺳﻮﺧﺘﺔ ﺧﻮﻳﺶ ﺩﺍﺭ         ﺯﺍﻧﮑﻪ ﺩﻝ ﺳﻨﮓ ﺳﻮﺧﺖ ﺍﺯ ﺩﻝ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﻣﻦ

 

مشخصات عروضی:

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن

بحر: منسرح مثمن مطوی مکشوف

 

 

‫‫ﺗﺼﻨﻴﻒ: ﺍﻱ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ

كلام : امير هوشنگ ابتهاج (ه.الف.سايه)

 

 

‫ﺍﻱ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﺍﻱ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﭘﻴﻤﺎﻧﻪﻫﺎ ﭘﺮﺧﻮﻥ ﻛﻨﻴﺪ

ﻭﺯ ﺧﻮﻥ ﺩﻝ ﭼﻮﻥ ﻻﻟﻪﻫﺎ ﺭﺧﺴﺎﺭﻩﻫﺎ ﮔﻠﮕﻮﻥ ﻛﻨﻴﺪ

 

ﺁﻣﺪ ﻳﻜﻲ ﺁﺗﺶ ﺳﻮﺍﺭ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺟﻬﻴﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺣﺼﺎﺭ

 ﺗﺎ ﺑﺮﺩﻣﺪ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﻧﻮ ﺷﺐ ﺭﺍ ﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻛﻨﻴﺪ

 

ﺁﻥ ﻳﻮﺳﻒ ﭼﻮﻥ ﻣﺎﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﭼﺎﻩ ﻏﻢ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﻛﺸﻴﺪ

ﺩﺭ ﻛﻠﺒﺔ ﺍﺣﺰﺍﻥ ﭼﺮﺍ ﺍﻳﻦ ﻧﺎﻟﺔ ﻣﺤﺰﻭﻥ ﻛﻨﻴﺪ

 

ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﻣﺎ ﺁﻳﻴﻨﻪﺍﻱ ﺩﺭ ﭘﻴﺶ ﺁﻥ ﻣﻬﺮﻭ ﻧﻬﻴﺪ

ﺁﻥ ﻓﺘﻨﺔ ﻓﺘﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺧﻮﻳﺸﺘﻦ ﻣﻔﺘﻮﻥ ﻛﻨﻴﺪ

 

ﭼﻨﺪﻳﻦ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺧﻢ ﺩﺭ ﺳﺒﻮ ﺧﻮﻥ ﺩﻝ ﻣﺎ ﻣﻲﺭﻭﺩ

ﺍﻱ ﺷﺎﻫﺪﺍﻥ ﺑﺰﻡ ﻛﻴﻦ ﭘﻴﻤﺎﻧﻪﻫﺎ ﭘﺮﺧﻮﻥ ﻛﻨﻴﺪ

 

ﺩﻳﺪﻡ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﻧﻴﻤﻪﺷﺐ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﻭ ﻣﻪ ﺭﺍ ﻟﺐ ﺑﻪ ﻟﺐ ‫

‫ﺗﻌﺒﻴﺮ ﺍﻳﻦ ﺧﻮﺍﺏ ﻋﺠﺐ ﺍﻱ ﺻﺒﺢﺧﻴﺰﺍﻥ ﭼﻮﻥ ﻛﻨﻴﺪ

 

ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﭼﻮﻥ ﻃﻐﻴﺎﻥ ﻛﻨﺪ ﺯﻧﺠﻴﺮ ﻭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﺑﺸﻜﻨﺪ

 ﺍﺯ ﺯﻟﻒ ﻟﻴﻠﻲ ﺣﻠﻘﻪﺍﻱ ﺑﺮ ﮔﺮﺩﻥ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﻛﻨﻴﺪ

 

ﻧﻮﺭﻱ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ، ﺩﻭﺩﻱ ﺑﻪ ﭼﺸﻢ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ

‫ﻣﻦ ﺩﻝ ﺑﺮ ﺁﺗﺶ ﻣﻲ ﻧﻬﻢ، ﺍﻳﻦ ﻫﻴﻤﻪ ﺭﺍ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﻛﻨﻴﺪ

 

 ﺯﻳﻦ ﺗﺨﺖ ﻭ ﺗﺎﺝ ﺳﺮﻧﮕﻮﻥ، ﺗﺎ ﻛﻲ ﺭﻭﺩ ﺳﻴﻼﺏ ﺧﻮﻥ؟

 ‫ﺍﻳﻦ ﺗﺨﺖ ﺭﺍ ﻭﻳﺮﺍﻥ ﻛﻨﻴﺪ، ﺍﻳﻦ ﺗﺎﺝ ﺭﺍ ﻭﺍﺭﻭﻥ ﻛﻨﻴﺪ