آلبوم رسواي دل

معرفی ردیف های آواز آلبوم رسواي دل

دستگاه : سه گاه

گروه آوا

سنتور:جواد ابطحي

كمانچه : سعيد فرج پوري

تار: داريوش پيرنياكان

ني: جمشيد عندليبي

بربط: محمد فيروزي

تنبك: همايون شجريان

سال اجرا: ۱۳۷۵

سال انتشار: ۱۳۷۶

آواز: شب فراق

غزل : سعدي

 

 

۱ جزای آنکه نگفتیم شکر روز وصال      شب فراق نخفتیم لاجرم ز خیال

درآمد سه گاه

ﺑﺪﺍﺭ ﻳﻚ ﻧﻔﺲ ﺍﻱ ﻗﺎﺋﺪ ﺍﻳﻦ ﺯﻣﺎﻡ ﺟﻤﺎﻝ      ﻛﻪ ﺩﻳﺪﻩ ﺳﻴﺮ ﻧﻤﻲﮔﺮﺩﺩ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﺟﻤﺎﻝ

۲ دگر به گوش فراموش عهد سنگین دل      پیام ما که رساند؟ مگر نسیم شمال

مویه

ﺑﻪ ﺗﻴﻎ ﻫﻨﺪﻱ ﺩﺷﻤﻦ ﻗﺘﺎﻝ ﻣﻲﻧﻜﻨﺪ       ﭼﻨﺎﻥ ﻛﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺑﻪ ﺷﻤﺸﻴﺮ ﻏﻤﺰﻩ ﻗﺘﺎﻝ

ﺟﻤﺎﻋﺘﻲ ﻛﻪ ﻧﻈﺮ ﺭﺍ ﺣﺮﺍﻡ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ      ﻧﻈﺮ ﺣﺮﺍﻡ ﺑﻜﺮﺩﻧﺪ ﻭ ﺧﻮﻥ ﺧﻠﻖ ﺣﻼﻝ

 

ﻏﺰﺍﻝ ﺍﮔﺮ ﺑﻪ ﻛﻤﻨﺪ ﺍﻭﻓﺘﺪ ﻋﺠﺐ ﻧﺒﻮﺩ         ﻓﺘﺎﺩﻥ ﻣﺮﺩ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﻛﻤﻨﺪ ﻏﺰﺍﻝ

۳ تو بر کنار فراتی ندانی این معنی    اه بادیه دانند قدر آب زلال

زابل

۴ اگر مراد نصیحت کنان ما این است     که ترک دوست بگویم تصوری است محال

مویه

۵ به خاک پای تو داند که تا سرم نرود         ز سر به در نرود همچنان امید وصال

جمله اول رضوی

۶ حدیث عشق چه حاجت که بر زبان آری         به دیده ی خونین نبشته صورت حال

جمله دوم رضوی

۷ سخن دراز کشیدیم و همچنان باقیست            که ذکر دوست نیار به هیچ گونه ملال

مویه فرود

مشخصات عروضی:

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن

بحر: مجتث مثمن مخبون محذوف

تصنيف : رسواي دل

كلام : رهي معيري

 

ﻣﻦ ﺍﺯ ﺭﻭﺯ ﺍﺯﻝ، ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﺑﻮﺩﻡ، ﺩﻳﻮﺍﻧﻪ ﺭﻭﻱ ﺗﻮ، ﺳﺮﮔﺸﺘﻪ ﻛﻮﻱ ﺗﻮ

ﺳﺮﺧﻮﺵ ﺍﺯ ﺑﺎﺩﻩ ﻣﺴﺘﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩﻡ، ﺩﺭ ﻋﺸﻖ ﻭ ﻣﺴﺘﻲ، ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﺑﻮﺩﻡ

ﻧﺎﻻﻥ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺷﺪ ﭼﻨﮓ ﻭ ﻋﻮﺩ ﻣﻦ

ﺗﺎﺭ ﻣﻮﻱ ﺗﻮ، ﺗﺎﺭ ﻭ ﭘﻮﺩ ﻣﻦ

‫ﺑﻲ ﺑﺎﺩﻩ ﻣﺪﻫﻮﺷﻢ، ﺳﺎﻏﺮ ﻧﻮﺷﻢ، ﺯ ﭼﺸﻤﻪ ﻧﻮﺵ ﺗﻮ

ﻣﺴﺘﻲ ﺩﻫﺪ ﻣﺎ ﺭﺍ، ﮔﻞ ﺭﺧﺴﺎﺭﺍ، ﺑﻬﺎﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺗﻮ

ﭼﻮ ﺑﻪ ﻣﺎ ﻧﮕﺮﻱ، ﻏﻢ ﺩﻝ ﺑﺒﺮﻱ، ﻛﺰ ﺑﺎﺩﻩ ﻧﻮﺷﻴﻦ ﺗﺮﻱ

ﺳﻮﺯﻡ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﮔﻞ، ﺍﺯ ﺳﻮﺩﺍﻱ ﺩﻝ؛ ﺩﻝ، ﺭﺳﻮﺍﻱ ﺗﻮ، ﻣﻦ ﺭﺳﻮﺍﻱ ﺩﻝ

ﮔﺮﭼﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻙ ﻭ ﺧﻮﻥ، ﻛﺸﻴﺪﻱ ﻣﺮﺍ، ﺭﻭﺯﻱ ﻛﻪ ﺩﻳﺪﻱ ﻣﺮﺍ

ﺑﺎﺯ ﺁ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺷﺎﻡ ﻏﻤﻢ، ﺻﺒﺢ ﺍﻣﻴﺪﻱ ﻣﺮﺍ

 

 

 

آواز: بي پا و سر

 

غزل : عطار نيشابوري

 

۱ بجز غم خوردن عشقت غمی دیگر نمی دانم    که شادی در همه عالم از این خوش تر نمی دانم

مخالف سه گاه

۲ گر از عشقت برون آیم به ما و من فرو نایم     ولیکن ما و من گفتن به عشقت در نمی دانم

مخالف سه گاه

۳ ز بس که اندر غم عشق تو از پای آمدم تا سر     چنان بی پا و سر گشتم که پای از سر نمی دانم

مخالف سه گاه

۴ به هر راهی که دانستم فرو رفتم به کوی تو      کنون عاجز فرو ماندم رهی دیگر نمی دانم

نیشابورک

۵ دلی که او بود و همدردم چنان گم گشت در دلبر      که بسیاری نظر کردم دل از دلبر نمی دانم

مخالف سه گاه فرود

ﺑﻪ ﻫﺸﻴﺎﺭﻱ ﻣﻲ ﺍﺯ ﺳﺎﻏﺮ ﺟﺪﺍ ﻛﺮﺩﻥ ﺗﻮﺍﻧﺴﺘﻢ       ﻛﻨﻮﻥ ﺍﺯ ﻏﺎﻳﺖ ﻣﺴﺘﻲ ﻣﻲ ﺍﺯ ﺳﺎﻏﺮ ﻧﻤﻲﺩﺍﻧﻢ         

ﺑﻪ ﻣﺴﺠﺪ ﺑﺘﮕﺮ ﺍﺯ ﺑﺖ ﺑﺎﺯ ﻣﻲﺩﺍﻧﺴﺘﻢ ﻭ ﺍﻛﻨﻮﻥ      ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺧﻤﺨﺎﻧﺔ ﺭﻧﺪﺍﻥ ﺑﺖ ﺍﺯ ﺑﺘﮕﺮ ﻧﻤﻲﺩﺍﻧﻢ      

ﭼﻮ ﺷﺪ ﻣﺤﺮﻡ ﺯ ﻳﻚ ﺩﺭﻳﺎ ﻫﻤﻪ ﻧﺎﻣﻲ ﻛﻪ ﺩﺍﻧﺴﺘﻢ       ﺩﺭﻳﻦ ﺩﺭﻳﺎﻱ ﺑﻲﻧﺎﻣﻲ ﺩﻭ ﻧﺎﻡﺁﻭﺭ ﻧﻤﻲﺩﺍﻧﻢ

ﻳﻜﻲ ﺭﺍ ﭼﻮﻥ ﻧﻤﻲﺩﺍﻧﻢ ﺳﻪ ﭼﻮﻥ ﺩﺍﻧﻢ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻣﺴﺘﻲ      ‫ﻳﻜﻲ ﺭﺍﻩ ﻭ ﻳﻜﻲ ﺭﻫﺮﻭ ﻳﻜﻲ ﺭﻫﺒﺮ ﻧﻤﻲﺩﺍﻧﻢ

ﻛﺴﻲ ﻛﺎﻧﺪﺭ ﻧﻤﻜﺴﺎﺭ ﺍﻭﻓﺘﺪ ﮔﻢ ﮔﺮﺩﺩ ﺍﻧﺪﺭ ﻭﻱ     ‫ﻣﻦ ﺍﻳﻦ ﺩﺭﻳﺎﻱ ﭘﺮ ﺷﻮﺭ ﺍﺯ ﻧﻤﻚ ﻛﻤﺘﺮ ﻧﻤﻲﺩﺍﻧﻢ

ﺩﻝ ﻋﻄﺎﺭ ﺍﻧﮕﺸﺘﻲ ﺳﻴﻪﺭﻭ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﻳﻦ ﺳﺎﻋﺖ         ﺯ ﺑﺮﻕ ﻋﺸﻖ ﺁﻥ ﺩﻟﺒﺮ ﺑﺠﺰ ﺍﺧﮕﺮ ﻧﻤﻲﺩﺍﻧﻢ

 

مشخصات عروضی:

وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن

بحر: هزج مثمن سالم

 

تصنيف : تار زلف

كلام : علي اكبر شيدا

ﺍﺯ ﺑﺲ ﺑﻪ ﺗﺎﺭ ﺯﻟﻔﺖ، ﺩﻟﻬﺎ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﻨﺰﻝ

 ﺩﻝ ﺭﺍ ﻛﺠﺎ ﺑﺠﻮﻳﻢ، ﻳﻚ ﺯﻟﻒ ﻭ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﺩﻝ

ﺳﺮﻭ ﺭﻭﺍﻧﻢ، ﺁﺭﺍﻡ ﺟﺎﻧﻢ، ﻣﻦ ﺑﻲ ﺗﻮ ﻧﻤﺎﻧﻢ

ﺑﻴﺎ ﺣﺒﻴﺒﻢ، ﺑﻴﺎ ﺷﻴﺮﻳﻨﻢ، ﺑﻴﺎ ﺷﻤﻊ ﻣﺤﻔﻠﻢ

ﺁﻩ ﺍﻱ ﻫﺴﺘﻲ ﻣﻦ ﺷﻮﺭ ﻣﺴﺘﻲ ﻣﻦ

‫ﺑﺮﭼﻴﻦ ﺍﺷﻚ ﻣﺮﺍ ﺑﺮﭼﻴﻦ

 

 

 

 

تصنيف : غم دل

كلام : علي اكبر شيدا

 

‫ ﺍﺯ ﻏﻢ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺍﻱ ﺻﻨﻢ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ ﻧﺎﻟﻪﻫﺎ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻣﻦ

ﻭﺯ ﻗﺪ ﻭ ﻗﺎﻣﺘﺖ ﻫﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﺻﺪ ﻗﻴﺎﻣﺖ ﺑﻪ ﭘﺎ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻣﻦ

‫ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﺯﻟﻒ ﺗﻮ ﻣﻲﺯﻧﻢ - ﺍﻱ ﺟﺎﻧﻢ - ﺭﻭﺯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺳﻴﻪ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻣﻦ

‫ﮔﺮ ﺑﻪ ﻓﻠﻚ ﻣﻲ ﺭﺳﺪ ﺁﻩ ﻣﻦ ﺍﺯ ﻏﻤﺖ، ﭼﺸﻢ ﺗﻮ ﺩﻝ ﻣﻲﺑﺮﺩ ﺩﻟﺮﺑﺎ ﻳﺎﺭ

ﺑﺎ ﻣﻦ ﺷﻴﺪﺍ ﻧﺸﻴﻦ، ﺣﺎﻝ ﻧﺰﺍﺭﻡ ﺑﺒﻴﻦ

ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﺪ ﻣﻜﻦ ﻓﺘﻨﻪ ﺑﻪ ﻛﺎﺭﻡ ﻣﻜﻦ، ﺑﻲﻭﻓﺎ ﻳﺎﺭ

ﺁﻳﻴﻦ ﻭﻓﺎ ﻭ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﻲ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﮕﺮ ﻧﺒﺎﺷﺪ - ﺣﺒﻴﺒﻢ

ﺳﺮ ﻛﻮﻱ ﺗﻮ ﺗﺎ ﭼﻨﺪ ﺁﻳﻢ ﻭ ﺷﻢ، ﺯ ﻭﺻﻠﺖ ﺑﻴﻨﻮﺍ ﭼﻨﺪ ﺁﻳﻢ ﻭ ﺷﻢ

ﺳﺮ ﻛﻮﻳﺖ ﺑﺮﺍﻱ ﺩﻳﺪﻥ ﺗﻮ، ﻧﺘﺮﺳﻲ ﺍﺯ ﺧﺪﺍ ﭼﻨﺪ ﺁﻳﻢ ﻭ ﺷﻢ

ﺻﺒﺮ ﺑﺮ ﺟﻮﺭ ﺗﻮ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻣﻦ

‫ﺭﻭﺯ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺳﻴﻪ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻣﻦ

ﻋﻤﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺗﺒﻪ ﻣﻲﻛﻨﻢ ﻣﻦ

 

 

 

تصنيف : دل شيدا

كلام : بابا طاهر ، جامي ، علي اكبر شيدا

 

 

ﺗﻮ ﺩﻭﺭﻱ ﺍﺯ ﺑﺮﻡ ﺩﻝ ﺑﺮﻡ ﻧﻴﺴﺖ     ﻫﻮﺍﻱ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺍﻧﺪﺭ ﺳﺮﻡ ﻧﻴﺴﺖ

ﺑﻪ ﺟﺎﻥ ﺩﻟﺒﺮﻡ ﻛﺰ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻋﺎﻟﻢ      ﺗﻤﻨﺎﻱ ﺩﮔﺮ ﺟﺰ ﺩﻟﺒﺮﻡ ﻧﻴﺴﺖ

 

ﺁﺭﺍﻡ ﺟﺎﻧﻢ، ﺳﺮﻭ ﺭﻭﺍﻧﻢ، ﻣﻦ ﺑﻲ ﺗﻮ ﻧﻤﺎﻧﻢ

‫ ‫ ‫ﺑﻴﺎ ﺍﻱ ﻧﺎﺯﻧﻴﻦ، ﺑﻴﺎ ﺍﻱ ﻣﻪ ﺟﺒﻴﻦ، ﺩﺭﺩﺕ ﺑﻪ ﺟﺎﻧﻢ

 

ﺍﺯ ﻏﻢ ﻋﺸﻘﺖ، ﺩﻝ ﺷﻴﺪﺍ ﺷﻜﺴﺖ        ﺷﻴﺸﻪ ﻣﻲ ﺩﺭ ﺷﺐ ﻳﻠﺪﺍ ﺷﻜﺴﺖ

‫  ﺍﺯ ﺑﺲ ﻛﻪ ﺯﺩﻡ ﺭﻳﮓ ﺑﻴﺎﺑﺎﻥ ﺑﻪ ﻛﻒ     ﺧﺎﺭ ﻣﻐﻴﻼﻥ ﻫﻤﻪ ﺩﺭ ﭘﺎ ﺷﻜﺴﺖ