معرفي تصنيف هاي آلبوم خزان

خواننده استاد محمد رضا شجريان

 

 

تصنیف: هزار دستان به چمن

دستگاه: چهارگاه

شعر: امیر جاهد

آهنگ: امیر جاهد

 

هزاردستان به چمن      دوباره آمد به سخن

كه ای خسته از رنج دی      ببین جشن‌گلهای من
بکن دل ز نقدینة جان      بنه درکف می فروش

کنارگل و لاله      دو جامی بزن

بنوش و چشم از مهر و مه بپوش      مکش منت آسمان به‌دوش

مده دست و با دست بی‌نمک      نمک جز لب با نمک

جزای‌کردارستم‌پیشه‌گان‌دهد نفخةصور

دوای‌درد دل‌دلدادگان بود شورونشور

بسوزد از شر بشر یکسر      خشک و تر      نماند آخر زین حیوان اثر

نیرزد این جهان به دین      که بهر دل ، دل شکنی
برون کنی پیراهنی از تنی
 
مکن این طنازی با ما      عبث به خود می‌نازی جانا

از این بلند پروازی دانم      کاخر شکار بازی جانم
 
همه شب سر بردن به یک دل دوجا      نگران‌کین دوران نماند به‌جا
تومشو مایةآوارگی‌دست من ودامان‌تو    بنما چارة بی‌چارگی ما وعهد وپیمان‌تو
ریشه‌گر حاصلش این بارنیست      تو مده لاله دگر خار چیست
جاهد این میکده را آب گرفت      کس در این معرکه هشیار نیست

 

 

 

تصنیف: به یاد داری ماه من

دستگاه: شور (شهناز)

شعر: قديمي

 آهنگ: منسوب به سماع حضور

به یاد داری ماه من
به یاد داری ماه من
كه روزگاری جانم كه روزگاری
عنان نازت ماه من
عنان نازت ماه من
به نی سواری جانم به نی سواری
به كف گرفتم ماه من خدا دلم به عجز گفتم شاه من
به كف گرفتم ماه من خدا دلم به عجز گفتم شاه من

قدم به چشمم ماه من
قدم به چشمم ماه من
تو كی گذاری جانم تو كی گذاری
قدم به چشمم ماه من
تو كی گذاری شاه من

 

 

تصنیف: باد صبا

دستگاه: همايون (شوشتري )

شعر : محمدتقی بهار

 آهنگ : حسام السلطنه جهانگیر مراد

باد صبا بر گل گذر کن      گل گذر كن

 از حال گل ما را خبر کن      نازنین ما را خبر کن

 با مدعی کمتر بنشین      نازنین ای مه جبین

 بیچاره عاشق ، ناله تا کی ، ناله تا کی

 یا دل مده یا ترک سرکن ، ترک سرکن

 شد خون فشان چشم تر من      پر خون دل شد ساغر من

       ای یار عزیز مطبوع و تمیز      در فصل بهار با ما مستیز

       آخر گذشت آب از سر من       ببین چشم تر من

 گل چاک غم بر پیرهن زد      پیرهن زد ، پیرهن زد

 ازغیرت آتش درچمن زد      درچمن زد ، درچمن زد

  بلبل چو من شد در چمن      دستانسرا بهر وطن

دیدی که ظالم  تیشه‌اش را          آخر به پای  خویشتن زد

 

تصنیف: خسته پر

دستگاه:  نوا

شعر: قدیمی

 آهنگ: قديمي

آي به تو مشغول بود خاطر ارباب نظر
شده كاسد همه بازار نكويان دگر
تومگر تومگر شاه پري‌ روياني
تومگر تومگر ماه نكوروياني
آه از اين طره مويت
آه از اين جلوه رويت
من بيچاره
زدم عمري دركعبه كويت
من آواره
شدم خسته پر از تير عدويت
من بيچاره
زدم عمري دركعبه كويت
من آواره
شدم خسته پر از تير عدويت
آه از آن برق نگاهت
آه از آن چشم سياهت
آه از آن چشم سياهت

 

تصنیف: ای کبوتر

دستگاه: شور (ابوعطا)

شعر:ملك الشعرا بهار

آهنگ: حسام السلطنه جهانگير مراد

ای کـبوتر از آشیان کرانه کردی

بی سبب چرا ترک آشیانه کردی
یادی از رفـــــــیقان آشنا نکردی

زین مکان که با عاشــقان درآن چمیدی از آن چه دیدی
ناگهان چرا ســــــوی دیگران پریدی
ترک یار نالان و تـــرک خانه کردی

بد گــــــــمان گـــــــــشتم بر تو باری

بـــــی وفــــــــــــا نــــبودی به یاری
در کف بازان شکاری به صد زخم کاری همانا دچاری
از فراقت من می کنم شیون
دلــــــبر من نگارین پر من
کــی بود جانا کز وفا گردی

هــــــمسر من نشینی بر من

 

تصنیف: باد خزان

دستگاه: افشاري

شعر: محمدتقی بهار

آهنگ: درويش خان

باد خزان وزان شد
جلوه ی گل نهان شد
طلایه ی لشکر خزان
از دو طرف عیان شد
چو ابر بهمن ز چشم من
چشمه ی خون روان شد
ناله ها مرغ سحر در غم آشیان زد
آشیان سوخته بود، مشعله در جهان زد
خدای من مشعله در جهان زد
خدا خدا داد، داد
زدست استاد داد
که بسته رخ شاهد مه لقا را
فغان و فریاد باد، ز جور صیاد باد
که داده فتوای فنای ما را

سوی بی دلان نظر نداری
و ز اسیر خود خبر نداری
من چه کنم از غم بی قراری
خسته شد دگر دیده ز بیداری
بیا مه من
رویم از این ورطه ی جانسپاری

 

تصنیف: اشک مهتاب

دستگاه: دشتی

شعر: سياوش كسرايي

آهنگ: حسن يوسف زماني

(درآمد)
به من گفتی که دل دریا کن ای دوست

همه دریا از آن ما کن ای دوست

دلم دریا شد و دادم به دستت

مکش دریا به خون پروا کن ای دوست

مکش دریا به خون پروا کن ای دوست

(بیات راجع)
کنار چشمه‌ای بودیم در خواب

تو با جامی ربودی ماه از آب

چو نوشیدیم از آن جام گوارا

تو نیلوفر شدی من اشک مهتاب

تو نیلوفر شدی من اشک مهتاب

(عشاق)
تن بیشه پر از مهتابه امشب

پلنگ کوه‌ها در خوابه امشب

به هر شاخی دلی سامون گرفته

دل من در تنم بی‌تابه امشب

دل من در تنم بی‌تابه امشب

(درآمد)
به من گفتی که دل دریا کن ای دوست

همه دریا از آن ما کن ای دوست

دلم دریا شد و دادم به دستت

مکش دریا به خون پروا کن ای دوست

مکش دریا به خون پروا کن ای دوست

 

تصنیف: چشم نرگس

دستگاه: دشتی

شعر: شوریده اعمی شیرازی (فصیح الملک)

آهنگ: قدیمی منسوب به علی اکبر شیدا

درآمد دشتي
خواهم که بر (زلفت) (هردم زنم شانه)
ترسم پریشان کند بسی حال هر کسی چشم نرگست (دیوانه دیوانه)

بند دوم: درآمد دشتی
خواهم بر ابرویت (رویت) (هر دم کشم وسمه)
ترسم که مجنون کند بسی مثل من کسی چشم نرگست (دیوانه دیوانه)
ورود به دیلمان
یک شب بیا منزل ما حل کن دو صد مشکل ما ای دلبر خوشگل ما
فرود به درآمد دشتی
دردت بجان ما شد روح و روان ما شد

بند سوم و چهارم، عینا تکرار بند یکم و دوم است اما شعر آن‌ها متفاوت است.
خواهم که بر (چشمت) (هر دم کشم سرمه)
ترسم پریشان کند بسی حال هر کسی چشم نرگست (مستانه مستانه)
خواهم که بر (رویت) (هر دم زنم بوسه)
ترسم که نالان کند بسی مثل من کسی چشم نرگست (جانانه جانانه)
یک شب بیا منزل ما حل کن دو صد مشکل ما ای دلبر خوشگل ما
دردت به جان ما شد روح و روان ما شد

 

تصنیف: چهره به چهره

دستگاه: نوا

شعر : زرین تاج برغانی قزوینی ( طاهره قرة العین )

آهنگ: قديمي

گر بتو  افتدم  نظر  چهره  به چهره  رو به رو

شرح  دهم   غم  ترا   نکته  به  نکته  مو  به   مو

از  پی  دیدن  رخت    همچو  صبا     فتاده ام

کوچه به کوچه، در به در،خانه به خانه، کو به کو

دور دهان  تنگ  تو ، عارض عنبرین  خطت

غنچه به غنچه ، گل به گل ، لاله به لاله ، بو به بو

می رود  از فراق  تو  خون دل از دو دیده ام

دجله به دجله، یم به یم، چشمه به چشمه، جو به جو

مهر  ترا  دل  حزین    بافته  بر  قماش  جان

رشته به رشته ،  نخ به نخ ،  تار به تار،  پو به  پو

در دل خویش"طاهره"گشت و نجست جز ترا

صفحه به صفحه، لا به لا، پرده به پرده ، تو به تو

 

تصنيف : مارا

دستگاه : نوا

شعر:  سعدی

آهنگ : قديمي

ما را همه شب نمی برد خواب                       ای خفته ی روزگار دریاب

در بادیه تشنگان بمردند                                وز حله به کوفه می رود آب

ای سخت کمان سست پیمان                       این بود وفای عهد اصحاب

خارست به زیر پهلوانم                                  بی روی تو خوابگاه سنجاب

ای دیده ی عاشقان به رویت                         چون روی مجاوران به محراب

من تن به قضای عشق دادم                         پیرانه سر آمدم به کتاب

زهر از کف دست نازنینان                              در حلق چنان رود که جلاب

دیوانه ی کوی خوبرویان                                دردش نکند جفای بواب

سعدی نتوان به هیچ کشتن                          الا به فراق روی احباب