معرفي آلبوم شوق دوست

  معرفي آلبوم شوق دوست

دستگاه : سه گاه

همايون شجريان

ﺗﺼﻨﻴﻒ: ﺩﻟﺸﺪﻩ

ﻛﻼﻡ: ﻣﺤﻤﺪﺟﻮﺍﺩ ﺿﺮﺍﺑﻴﺎﻥ

 

 

ﺍﻱ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﻲﭘﻨﺎﻫﺎﻥ

‫ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﻟﺸﺪﻩ ﺭﻭﻱ ﻣﮕﺮﺩﺍﻥ

ﺑﺮ ﺩﻝ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺁﺗﺶ ﻣﻴﻔﺸﺎﻥ

‫ﺍﻱ ﻓﺮﻭﻍ ﺷﺎﻡ ﺗﺎﺭﻡ

ﻣﻲﮔﺮﻳﺰﻱ ﭼﺮﺍ ﺍﺯ ﻛﻨﺎﺭﻡ

ﺩﺭ ﺧﺰﺍﻧﻢ ﺑﻴﺎ ﺍﻱ ﺑﻬﺎﺭم

ﻋﻬﺪ ﻭ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺑﺴﺘﻲ ﻭ ﺷﻜﺴﺘﻲ

ﺍﺯ ﻛﻨﺎﺭﻡ ﺭﻓﺘﻲ ﻭ ﮔﺴﺴﺘﻲ

ﺍﺯ ﭼﻪ ﻳﺎﺭﺍ ﺍﻱ ﻧﮕﺎﺭﺍ

ﻣﺠﻨﻮﻧﻢ ﻛﺮﺩ ﭼﺸﻢ ﻣﺴﺘﺖ

‫ﺍﻳﻦ ﺩﻝ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺖ

‫ﺭﻓﺘﻲ ﻭ ﺩﻟﻢ ﺑﺸﻜﺴﺘﻲ

ﺑﺎ ﺭﻗﻴﺐ ﻣﻦ ﺑﻨﺸﺴﺘﻲ

‫ﺩﺭ ﺗﻮ ﺩﻟﺴﺘﺎﻧﻢ ﺍﺛﺮ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺩﮔﺮ ﻓﻐﺎﻧﻢ

‫ﺍﺯ ﻏﻤﺖ ﺭﻭﺍﻥ ﺷﺪ ﺳﺮﺷﻚ ﻣﺎﺗﻢ ﺯ ﺩﻳﺪﮔﺎﻧﻢ

‫ﺁﻩ ﭼﻪ ﻛﺮﺩﻩﺍﻡ ﻛﻪ ﺍﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﻣﺮﺍﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﻣﻲﻛﺸﺎﻧﻲ

ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻦ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺟﺰ ﻧﻴﻤﻪ ﺟﺎﻧﻲ

‫ﺁﻩ ﭼﻪ ﺑﻲﻗﺮﺍﺭﻡ

ﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺭﻱ ﺍﻣﻴﺪ ﺟﺎﻥ ﺯ ﺣﺎﻝ ﺯﺍﺭﻡ

‫ﺍﺯ ﭼﻪ ﻳﺎﺭﺍ ﺍﻱ ﺩﻝ ﺁﺭﺍ

                 ‫            

 

‫ﺁﻭﺍﺯ: ﺷﻮﻕ ﺩﻭﺳﺖ

ﻛﻼﻡ: ﺳﻌﺪﻱ

 

اگر مراد تو ای دوست بی مرادی ماست

مراد خویش دگرباره من نخواهم خواست

اگر قبول کنی ور برانی از بر خویش

خلاف رای تو کردن خلاف مذهب ماست

میان عیب و هنر پیش دوستان کریم

تفاوتی نکند چون نظر به عین رضاست

عنایتی که تو را بود اگر مبدل شد

خلل پذیر نباشد ارادتی که مراست

مرا به هر چه کنی دل نخواهی آزردن

که هر چه دوست پسندد به جای دوست رواست

اگر عداوت و جنگست در میان عرب

میان لیلی و مجنون محبتست و صفاست

هزار دشمنی افتد به قول بدگویان

میان عاشق و معشوق دوستی برجاست

غلام قامت آن لعبت قباپوشم

که در محبت رویش هزار جامه قباست

نمی‌توانم بی او نشست یک ساعت

چرا که از سر جان بر نمی‌توانم خاست

جمال در نظر و شوق همچنان باقی

گدا اگر همه عالم بدو دهند گداست

مرا به عشق تو اندیشه از ملامت نیست

و گر کنند ملامت نه بر من تنهاست

هر آدمی که چنین شخص دلستان بیند

ضرورتست که گوید به سرو ماند راست

به روی خوبان گفتی نظر خطا باشد

خطا نباشد دیگر مگو چنین که خطاست

خوشست با غم هجران دوست سعدی را

که گر چه رنج به جان می‌رسد امید دواست

بلا و زحمت امروز بر دل درویش

از آن خوشست که امید رحمت فرداست

 

 

‫ﺗﺼﻨﻴﻒ: ﺑﺨﺖ ﺳﺮﻛﺶ

ﻛﻼﻡ: ﺣﺎﻓﻆ

 

عیشم مدام است از لعل دلخواه

کارم به کام است الحمدلله

ای بخت سرکش تنگش به بر کش

گه جام زر کش گه لعل دلخواه

ما را به رندی افسانه کردند

پیران جاهل شیخان گمراه

از دست زاهد کردیم توبه

و از فعل عابد استغفرالله

جانا چه گویم شرح فراقت

چشمی و صد نم جانی و صد آه

کافر مبیناد این غم که دیده‌ست

از قامتت سرو از عارضت ماه

شوق لبت برد از یاد حافظ

درس شبانه ورد سحرگاه

 

 

 

‫ﺗﺼﻨﻴﻒ: ﻣﺴﺖ ﻧﮕﺎﻩ

ﻛﻼﻡ: ﻣﺤﻤﺪﺟﻮﺍﺩ ﺿﺮﺍﺑﻴﺎﻥ

 

 

ﻟﺐ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺗﻮ، ﺑﺮﻕ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ، ﺑﺮﺩﻩ ﻗﺮﺍﺭ ﺍﺯ ﺩﻝ ﻋﺎﺷﻖ ﺯﺍﺭﻡ

ﺑﺎ ﻣﻦ ﺑﻲﻧﻮﺍ ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻢ ﺟﻔﺎ ﺩﮔﺮ ﻣﻜﻦ ﻳﺎﺭﻡ

‫ﺍﻱ ﮔﻞ ﺍﺭﻏﻮﺍﻥ، ﻫﻤﭽﻮ ﺳﺮﻭ ﭼﻤﺎﻥ، ﺍﻱ ﺩﺭ ﺷﺐ ﺗﺎﺭ ﻣﻦ ﺭﻭﺷﻨﺎﻳﻲ

ﺑﺖ ﭼﻴﻦ ﻭ ﺧﺘﻦ، ﺭﻭﺡ ﻭ ﺟﺎﻧﻲ ﺑﻪ ﺗﻦ، ﺩﻝ ﻣﻲﺭﺑﺎﻳﻲ

‫ﺁﺗﺶ ﺯﺩﻩﺍﻱ ﺑﺮ ﺩﻝ، ﻭﺍﻱ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻭ ﺁﻩ ﺍﺯ ﺩﻝ

‫ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺑﻲ ﺗﻮ ﺷﺪﻩ ﺑﻴﺤﺎﺻﻞ، ﺩﻝ ﺷﺪﻩ ﻣﺠﻨﻮﻥ ﭼﻪ ﻛﻨﻢ ﺑﺎ ﺩﻝ

ﻣﺴﺘﻢ ﺯ ﻧﮕﺎﻩ ﺗﻮ، ﺯﺍﻥ ﭼﺸﻢ ﺳﻴﺎﻩ ﺗﻮ

ﻫﻤﻪ ﺩﻡ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺑﻪ ﭼﺎﻩ ﺗﻮ ، ﺻﻨﻤﺎ ﺳﺮﮔﺸﺘﺔ ﺭﺍﻩ ﺗﻮ

ﺍﺯ ﻋﺸﻘﺖ ﺁﺭﺍﻡ ﺟﺎﻥ، ﺷﺪﻩﺍﻡ ﺷﻴﺪﺍﻱ ﺯﻣﺎﻥ

ﻣﻦ ﺯ ﺳﻮﺩﺍﻱ ﻭﺻﻞ ﺗﻮ، ﮔﺸﺘﻪﺍﻡ ﺭﺳﻮﺍﻱ ﺟﻬﺎﻥ

ﺭﻓﺖ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﻢ ﺍﺧﺘﻴﺎﺭ، ﺑﺮﺩﻱ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺻﺒﺮ ﻭ ﻗﺮﺍﺭ

‫ﺩﺭ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ ﺗﺎﺭ ﻣﻦ، ﻣﻪ ﻭ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻱ ﺍﻱ ﻧﮕﺎﺭ

 

 

‫ﺁﻭﺍﺯ: ﺩﺭﻳﺎﻱ ﺩﻝ

 ﻛﻼﻡ: ﺭﻫﻲ ﻣﻌﻴﺮﻱ

 

ﻫﻤﭽﻮ ﻧﻲ ﻣﻲﻧﺎﻟﻢ ﺍﺯ ﺳﻮﺩﺍﻱ ﺩﻝ

‫ﺁﺗﺸﻲ ﺩﺭ ﺳﻴﻨﻪ ﺩﺍﺭﻡ ﺟﺎﻱ ﺩﻝ

‫ﻣﻦ ﻛﻪ ﺑﺎ ﻫﺮ ﺩﺍﻍ ﭘﻴﺪﺍ ﺳﺎﺧﺘﻢ

ﺳﻮﺧﺘﻢ ﺍﺯ ﺩﺍﻍ ﻧﺎﭘﻴﺪﺍﻱ ﺩﻝ

ﻫﻤﭽﻮ ﻣﻮﺟﻢ ﻳﻚ ﻧﻔﺲ ﺁﺭﺍﻡ ﻧﻴﺴﺖ

 ﺑﺲ ﻛﻪ ﻃﻮﻓﺎﻧﺰﺍ ﺑﻮﺩ ﺩﺭﻳﺎﻱ ﺩﻝ

ﺩﻝ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﻣﻦ ﮔﺮﻳﺰﺩ ﻭﺍﻱ ﻣﻦ

ﻏﻢ ﺍﮔﺮ ﺍﺯ ﺩﻝ ﮔﺮﻳﺰﺩ ﻭﺍﻱ ﺩﻝ

ﻣﺎ ﺯ ﺭﺳﻮﺍﻳﻲ ﺑﻠﻨﺪ ﺁﻭﺍﺯﻩﺍﻳﻢ

ﻧﺎﻡﻭﺭ ﺷﺪ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺷﺪ ﺭﺳﻮﺍﻱ ﺩﻝ

ﮔﻨﺞ ﻣﺆﻣﻦ ﺧﺮﻣﻦ ﺳﻴﻢ ﻭ ﺯﺭ ﺍﺳﺖ

ﮔﻨﺞ ﻋﺎﺷﻖ ﮔﻮﻫﺮ ﻳﻜﺘﺎﻱ ﺩﻝ

 ﺩﺭ ﻣﻴﺎﻥ ﺍﺷﻚ ﻧﻮﻣﻴﺪﻱ ﺭﻫﻲ

ﺧﻨﺪﻡ ﺍﺯ ﺍﻣﻴﺪﻭﺍﺭﻱﻫﺎﻱ دل

 

 

‫ﺗﺼﻨﻴﻒ: ﺑﺖ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ

ﻛﻼﻡ: ﻣﺤﻤﺪﺟﻮﺍﺩ ﺿﺮﺍﺑﻴﺎﻥ

 

ﻧﺎﺯﻧﻴﻦ ﺍﻱ ﺳﻤﻦ، ﺍﻱ ﮔﻞ ﻫﺮ ﭼﻤﻦ، ﺷﻤﻊ ﻫﺮ ﺍﻧﺠﻤﻦ

ﺍﻱ ﺑﺖ ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ، ﻣﻪ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺯﺑﺎﻥ، ﺩﻟﺒﺮ ﻧﺎﻣﻬﺮﺑﺎﻥ

ﻧﻈﺮﻱ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﻋﺎﺷﻖ ﺯﺍﺭﺕ ﻓﻜﻦ

ﺑﻴﺶ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺁﺗﺶ ﺑﺮ ﺩﻝ ﺯﺍﺭﻡ ﻧﺰﻥ

ﺍﺯ ﻏﻢ ﻫﺠﺮ ﻳﺎﺭ، ﺷﺪﻩﺍﻡ ﺑﻲﻗﺮﺍﺭ، ﻣﺮﺩﻡ ﺍﺯ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ

‫ﺍﻱ ﻧﺴﻴﻢ ﺳﺤﺮ، ﺗﻮ ﭼﻪ ﺩﺍﺭﻱ ﺧﺒﺮ، ﺍﺯ ﻣﻦ ﺑﻲ ﺑﺎﻝ ﻭ ﭘﺮ

ﭘﻴﺶ ﭼﺸﻤﺎﻧﺖ ﺍﻱ ﺻﻨﻢ ﮔﻠﻌﺰﺍﺭ

ﻣﻦ ﺑﻲﻣﺎﻳﻪ ﺟﻠﻮﻩ ﻛﻨﻢ ﻫﻤﭽﻮ ﺧﺎﺭ

ﻛﺸﺘﻪ ﻣﺮﺍ ﺭﻭﻱ ﺗﻮ ﻭﺍﻥ ﺧﻢ ﺍﺑﺮﻭﻱ ﺗﻮ

 ﻣﻦ ﺍﺳﻴﺮﻡ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺣﻠﻘﺔ ﮔﻴﺴﻮﻱ ﺗﻮ

‫ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﮋﮔﺎﻥ ﺳﻴﺎﻩ ﺗﻮ ﻧﻈﺮ ﻛﺮﺩﻡ

‫ﺑﻬﺮ ﺻﺪ ﺗﻴﺮ ﻏﻤﺖ ﺳﻴﻨﻪ ﺳﭙﺮ ﻛﺮﺩﻡ

ﻧﺎﺯﻧﻴﻨﺎ ﺗﻮ ﭼﻮﻥ ﺭﻭﺡ ﻭ ﺭﻭﺍﻥ ﻣﻨﻲ

ﺳﺮ ﺑﻪ ﭘﺎﻳﺖ ﻧﻬﻢ ﮔﺮ ﻣﮋﻩ ﺑﺮ ﻫﻢ ﺯﻧﻲ

 ‫ﺑﻬﺮ ﺗﻮ ﺟﺎﻥ ﺑﻴﻔﺸﺎﻧﻢ، ﺍﻱ ﺟﺎﻥ ﺟﺎﻧﺎﻧﻢ