معرفی ردیف های آواز آلبوم نوا

دستگاه: نوا و مركب خواني

گروه عارف

تار و بم تار : منصور سینکی

تنبک: ارژنگ کامکار

محمد فیروزی: بربط

جمشید عندلیبی: نی

اردشیر کامکار: کمانچه و قیچک

بیژن کامکار: دف

پرویز مشکاتیان: سنتور

همنواز آواز: محمد موسوی

سال اجرا: 1361

سال انتشار: 1365

 

آواز: اهل عشق

غزل: سعدي

1 بگذار تا مقابل روی تو بــــــــــگذريم                        دزديده در شمايل خوب تو بنگريم

  درآمد نوا

2 شوقست در جدايی و جورست در نظر                      هم جور به که طاقت شوقت نياوريم

جمله اول گردانیه و تحریر نغمه

6 روی ار به روی ما نکنی حکم از آن توست               بازآ که روی در قدمانت بگستريم

عشاق و قرچه

4الف/4ب ما را سريست با تو که گر خلق روزگار                     دشمن شوند و سر برود هم بر آن سريم

4الف گَوشت و فرود به نوا 4ب بیات راجع

3و 5 گفتی ز خاک بيشترند اهل عشق من                    از خاک بيشتر نه، که از خاک کمتريم

3 جمله دوم گردانیه و نغمه 5 اوج بیات راجع

7 ما با توايم و با تو نه ايم اينت بلعجب                        در حلقه ايم با تو و چون حلقه بر دريم

جمله اول رضوی

8 نه بوی مهر میشنويم از تو ای عجب                        نه روی آن که مهر دگر کس بپروريم

جمله دوم رضوی

9 از دشمنان برند شکايت به دوستان                          چون دوست دشمنست شکايت کجا بريم

جمله اول سلمک

10 ما خود نمیرويم دوان در قفای کس             آن میبرد که ما به کمند وی اندريم

جمله دوم سلمک

11 سعدی تو کيستی که در اين حلقه کمند                     چندان فتاده اند که ما صيد لاغريم

فرود در شور

مشخصات عروضی

وزن: مفعولُ فاعلات مفاعیلُ فاعلن

بحر: مضارع مثمن اخرب مکوف محذوف

 

آواز :حكايت دوست

غزل : سعدي

1 ما گدايان خيل سلطانيم                  شهربند هوای جانانيم

                                   نهفت

2 بنده را نام خويشتن نبود                هر چه ما را لقب دهند آنيم

                                   نهفت

3 گر برانند و گر ببخشايند               ره به جای دگر نمیدانيم

                                   نهفت

4 چون دلارام میزند شمشير             سر ببازيم و رخ نگردانيم

                                   نهفت

5 دوستان در هوای صحبت يار         زر فشانند و ما سر افشانيم

                                   نهفت

6 هر گلی نو که در جهان آيد            ما به عشقش هزاردستانيم

                                  عشاق

7 تنگ چشمان نظر به ميوه کنند        ما تماشاکنان بستانيم

                                   رهاب(فرود با تحریر بسته نگار)

8 تو به سيمای شخص مینگری         ما در آثار صنع حيرانيم

                                   گردانیه

9 هر چه گفتيم جز حکايت دوست      در همه عمر از آن پشيمانيم

                                   درآمد ابوعطا

10 سعديا بی وجود صحبت يار         همه عالم به هيچ نستانيم

                                   درآمد ابوعطا

مشخصات عروضی

وزن: فعلاتن مفاعلن فاعلاتن مفاعلن فعلن

بحر: خفیف مسدس مخبون محذوف

آواز جور يار

غزل سعدي

1 الف/1ب غم زمانه خورم يا فراق يار کشم     به طاقتی که ندارم کدام بار کشم

                                   1الف درآمدی بر بیات ترک 1ب قطار

3 نه قوتی که توانم کناره جستن از او              نه قدرتی که به شوخيش در کنار کشم

                                                    قطار

2 نه دست صبر که در آستين عقل برم            نه پای عقل که در دامن قرار کشم

                                                    قطار

4 چو میتوان به صبوری کشيد جور عدو         چرا صبور نباشم که جور يار کشم

                                                جامه دران

5 شراب خورده ساقی ز جام صافی وصل       ضرورت است که درد سر خمار کشم

                                                رهاب

6 گلی چو روی تو گر در چمن به دست آيد       کمينه ديده سعديش پيش خار کشم

                                          رهاب ورود به سه گاه

مشخصات عروضی

وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن

بحر: مجتث مثمن مخبون محذوف

آواز دوبيتي

كلام باباطاهر

7 الهي آتش عشقم به جان زن            شرر زان شعله ام بر استخوان زن

8 چو شمعم برفروز از آتش دل         در آن آتش دلم پروانه سان زن

                                   7 و 8 جمله های اول و دوم درآمد سه گاه

9 هزاران غم به دل اندوته ديرم         به سينه آتشي افروته ديرم

                                   مویه

10 به يك آه سحرگاه از دل تنگ       هزاران مدعي را سوته ديرم

                                   فرود به نوا

مشخصات عروضی

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن

بحر: هزج مسدس محذوف

ﺗﺼﻨﻴﻒ: ﺟﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ

ﻛﻼﻡ: ﻣﻮﻻﻧﺎ

  ﺟﺎﻥ ﺟﻬﺎﻥ! ﺩﻭﺵ ﻛﺠﺎ ﺑﻮﺩﻩﺍﻱ     ﻧﻲ ﻏﻠﻄﻢ، ﺩﺭ ﺩﻝ ﻣﺎ ﺑﻮﺩﻩﺍﻱ

   ‫ﺩﻭﺵ ﺯ ﻫﺠﺮ ﺗﻮ ﺟﻔﺎ ﺩﻳﺪﻩﺍﻡ      ﺍﻱ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺳﻠﻄﺎﻥ ﻭﻓﺎ ﺑﻮﺩﻩﺍﻱ

   ‫ﺁﻩ ﻛﻪ ﻣﻦ ﺩﻭﺵ ﭼﻪ ﺳﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩﺍﻡ    ﺁﻩ ﻛﻪ ﺗﻮ ﺩﻭﺵ ﻛﻪ ﺭﺍ ﺑﻮﺩﻩﺍﻱ

  ﺭﺷﻚ ﺑﺮﻡ ﻛﺎﺵ ﻗﺒﺎ ﺑﻮﺩﻣﻲ         ﭼﻮﻧﻜﻪ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻗﺒﺎ ﺑﻮﺩﻩﺍﻱ

          ‫ﺯﻫﺮﻩ ﻧﺪﺍﺭﻡ ﻛﻪ ﺑﮕﻮﻳﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ           ‫ﺑﻲ ﻣﻦ ﺑﻴﭽﺎﺭﻩ ﻛﺠﺎ ﺑﻮﺩﻩﺍﻱ       

         ‫ﻳﺎﺭ ﺳﺒﮏ ﺭﻭﺡ! ﺑﻪ ﻭﻗﺖ ﮔﺮﻳﺰ       ﺗﻴﺰﺗﺮ ﺍﺯ ﺑﺎﺩ ﺻﺒﺎ ﺑﻮﺩﻩﺍﻱ       

            ‫ﺑﻲ ﺗﻮ ﻣﺮﺍ ﺭﻧﺞ ﻭ ﺑﻼ ﺑﻨﺪ ﮐﺮﺩ      ﺑﺎﺵ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺑﻨﺪ ﺑﻼ ﺑﻮﺩﻩﺍﻱ         

ﺁﻳنهء ﺭﻧﮓ ﺗﻮ ﻋﻜﺲ ﻛﺴﻲ ﺍﺳﺖ      ﺗﻮ ﺯ ﻫﻤﻪ ﺭﻧﮓ ﺟﺪﺍ ﺑﻮﺩﻩﺍﻱ       

ﺭﻧﮓ ﺭﺥ ﺧﻮﺏ ﺗﻮ ﺁﺧﺮ ﮔﻮﺍﺳﺖ         ﺩﺭ ﺣﺮﻡ ﻟﻄﻒ ﺧﺪﺍ ﺑﻮﺩﻩﺍﻱ          

 ﭘﺎﻛﻲ ﻭ ﻫﻤﺮﻧﮓ ﺑﻘﺎ ﺑﻮﺩﻩﺍﻱ    ‫ﺭﻧﮓ ﺗﻮ ﺩﺍﺭﻱ، ﻛﻪ ﺯ ﺭﻧﮓ ﺟﻬﺎﻥ