استاد محمد رضا شجريان

معرفی ردیف های آواز آلبوم گنبد مينا و ساز قصه گو

دستگاه : آواز دشتي ، ماهور

اركستر سمفونيك

آهنگساز: پرويز مشكاتيان

تنظیم: رضا درویشی

تار: داریوش پیرنیاکان

سنتور: پرویز مشکاتیان

تمبک: همایون شجریان

سال اجرا: 1364

سال انتشار: 1374

 

آواز: غم عشق

غزل : حافظ

 

1 دیدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد     چون بشد دلبر و با یار وفا دار چه کرد

درآمد دشتی

2 آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخت    آه از آن مست که با مردم هوشیار چه کرد

درآمد دشتی

3 اشک من رنگ شفق یافت ز بی مهری یار    طالع بی شفقت بین که در این کار چه کرد

بیات راجع

4 برقی از منزل لیلی بدرخشید سحر    وه که با خرمن مجنون دل افگار چه کرد

عشاق

5 ساقیا جام می ام ده که نگارنده غیب     نیست معلوم که در پرده اسرار چه کرد

عشاق

6 آن که پر نقش زد این دایره مینایی    کس ندانست که در گردش پرگار چه کرد

بیات راجع

7 فکر عشق آتش غم در دل حافظ زد و سوخت    یار دیرینه ببینید که با یار چه کرد

عشاق برگشت به دشتی فرود در شور

مشخصات عروضی:

وزن: فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن

بحر: رمل مثمن مخبون محذوف

 

تصنيف : گنبد مينا

كلام : حافظ

 

دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم       و اندر این کار دل خویش به دریا فکنم

از دل تنگ گنهکار برآرم آهی        کآتش اندر گنه آدم و حوا فکنم

مایه خوشدلی آن جاست که دلدار آن جاست      می‌کنم جهد که خود را مگر آن جا فکنم

بگشا بند قبا ای مه خورشیدکلاه       تا چو زلفت سر سودازده در پا فکنم

خورده‌ام تیر فلک باده بده تا سرمست       عقده دربند کمر ترکش جوزا فکنم

جرعه جام بر این تخت روان افشانم        غلغل چنگ در این گنبد مینا فکنم

حافظا تکیه بر ایام چو سهو است و خطا       من چرا عشرت امروز به فردا فکنم

 

 

تصنيف : ساز قصه گو

كلام : جواد آذر

ﺗﺎ ﺩﻭﺭ ﭼﺸﻢ ﻣﺴﺖ ﺍﻭ، ﺟﺎﻱ ﻣﻲ ﺍﺯ ﻧﺎﻱ ﺳﺒﻮ، ﺧﻮﻥ ﻛﺮﺩﻩ ﺩﺭ ﭘﻴﻤﺎﻧﻪﻫﺎ

ﺑﺸﻨﻮ ﺯ ﺳﺎﺯ ﻗﺼﻪﮔﻮ، ﺳﻮﺯ ﺩﻝ ﻣﻦ ﻣﻮ ﺑﻪ ﻣﻮ، ﺩﺭ ﭘﺮﺩﺓ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪﻫﺎ

ﺑﺸﻨﻮ ﻧﺎﻟﻪ ﺩﺭﺩ ﻛﺰ ﺩﻝ ﺧﻴﺰﺩ، ﺷﺎﻳﺪ ﺯﻳﻦ ﻧﺎﻟﻪ، ﺧﻮﻧﻴﻦ ﺍﺷﻜﺖ ﺑﺮ ﺭﺥ ﺭﻳﺰﺩ

ﺧﺪﺍ ﺭﺍ، ﻛﻲ ﺍﻳﻦ ﺷﺎﻡ ﻏﻢ ﺭﺍ ﺳﺤﺮ ﺍﺯ ﭘﻲ ﺩﺭ ﻧﻴﺎﻳﺪ

 ﭼﻪ ﺳﺎﺯﻡ، ﺻﺒﻮﺭﻱ ﻣﺎ ﺭﺍ، ﻇﻔﺮ ﺍﺯ ﭘﻲ ﺑﺮ ﻧﻴﺎﻳﺪ

ﺗﺎ ﻛﻲ ﻧﺎﻟﻪ، ﺗﺎ ﻛﻲ ﻣﻮﻳﻪ، ﺑﺮﺧﻴﺰ ﺍﻱ ﺭﻫﻨﺸﻴﻦ، ﮔﺎﻣﻲ ﺍﺯ ﻛﻔﺮ ﻭ ﺩﻳﻦ ﻧﻪ ﻓﺮﺍﺗر

ﺑﺮﺧﻴﺰ ﺑﺎ ﺧﻴﻞ ﻣﺴﺘﺎﻥ، ﭼﻮ ﻣﻲ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻭ ﺟﻮﺷﺎﻥ

 ﺑﻨﺸﻴﻦ ﺑﺎ ﻣﻲﭘﺮﺳﺘﺎﻥ، ﺑﻪ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﺧﻮﺩﻓﺮﻭﺷﺎﻥ

ﻣﮕﺮ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻲ، ﻣﺮﺍﺩ ﺩﻟﺴﺘﺎﻧﻲ

 ﻣﺮﺍﺩ ﺩﻟﺴﺘﺎﻧﻲ، ﻣﮕﺮ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﺎﻧﻲ

ﻛﻪ ﮔﺮﺩﻭﻥ ﺑﻪ ﺍﻓﺴﻮﻥ، ﭼﻮ ﺑﺴﺘﻴﺰﺩ ﻧﻬﺪ ﺍﺯ ﺟﺎﻡ ﺟﻢ، ﺍﻓﺴﺎﻧﻪﺍﻱ ﺩﺭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺍﻥ

ﺑﻴﺎ ﺧﻮﺩﻛﺎﻣﮕﻲ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺑﻨﻪ، ﭼﻮﻥ ﺟﺎﻡ ﻣﻲ ﺩﺭ ﺑﺰﻡ ﻳﺎﺭﺍﻥ

آواز: پيام نسيم

غزل : حافظ

 

1 ز کوی یار می آید نسیم باد نوروزی      از این باد ار مدد خواهی چراغ دل بر افروزی

درآمد ماهور

2 چو گل گر خرده یی داری خدا را صرف عشرت کن     که قارون را زیان ها داد سودای زر اندوزی

گشایش

3 چو امکان خلود ای دل در این فیروزه ایوان نیست      مجال عیش فرصت دادن به فیروزی و بهروزی

خاوران

4 ندانم نوحه قمری به طرف جویباران چیست      مگر او نیز همچون من غمی دارد شبانروزی

شکسته ورود به چهارگاه

5 به عجب علم نتوان شد ز اسباب طرب محروم      بیا ساقی که جاهل را هنی تر می رسد روزی

درآمد چهارگاه

6 طریق کام جستن چیست؟ ترک کام خود کردن      کلاه سروری آن است که ز این ترک بردوزی

زابل

7 جدا شد یار شیرینت کنون تنها نشین ای شمع      که حکم آسمان این است اگر سازی اگر سوزی

شوشتری

 8 به بستان رو كه از بلبل طريق عشق بياموزي    به مجلس آي كه از حافظ سخن گفتن بياموزي

برگشت به ماهور

مشخصات عروضی:

وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن

بحر: هزج مثمن سالم